GÖÇTÜĞÜN UFUK

GÖÇTÜĞÜN UFUK

MURAT TIKNAZ

Büyüdü yokluğun içimizde,
Göğü kapladı hüzün,
Sen gittin ya,
Boşluk kaldı,
Zaman oldu bir sürgün.

Her gün dualar yankılanır
Rüzgarların dilinde,
Sana erişme ümidimiz,
Kaldı başka bir bahara
Derin bir vuslat içimizde.

Bu gidiş ayrılık değil, bilirim,
Kavuşacağımız günler var,
Ama şimdi gözlerimizde yaş,
Sînemizde ağır bir hasret var.

Seninle yürüyen yollar bile
Döner bu sevda ateşine,
Bir gün doğar elbet nurlar,
Senin izinden gelenlere.

GÖNÜLLERDE DERİN İZLER BIRAKAN BİR VEDA

31 Ekim 2024

HİZMET VE HOCAEFENDİ

31 Ekim 2024

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir