BÜŞRA GÜNHAN EKİNCİ
Ben 5 yaşındayım.
Adım Fidan.
Hani ağaçların yavrusu olur ya o fidan işte.
Farkımız mı?
Onlar dallı budaklı, büyüklü küçüklü beraber büyür.
Ben ise kolum kanadım kırık bi başıma…
Ben 5 yaşındayım adım Fidan.
Hani üstünü giymeden kapı dışarı çıkamayan,
Küçük diye okula başlamasına bile tereddüt edilen,
En ufak istekleri emir telakki edilen evlatlarınız var ya;
Evet evet işte ben o yaştayım.
Sadece 5 yıldır bu dünyadayım.
Ben 5 yaşındayım adım Fidan.
Benim annem babam hapiste
Suçları mı?
Öğretmen olmak …
Ben onlarla koşup oynayamıyorum,
İsteyince sarılamıyorum.
Benim suçum mu?
Onu da bilen yok.
Ben 60 aylığım adım Fidan.
2 yıl hapis yattım annemle. 24 aylıkken süt emmeyi bırakınca yatarı doldu deyip salmışlar beni annesizlik hapsine.
Sahi neresiydi hapishane?
Ben 5 yaşındayım adım Fidan.
Ömrünün yarısı hapiste geçmiş bir çocuğun mahkeme görmemesi işten değil.
“Hakim amca madem suçsuz yattım, anneme sayın benim mahpusluk yıllarımı” dedim. Kabul etmediler, bi de güldüler bana. 5 yaşında bi çocuğun hapis yatması değil, annesini savunması garip gelmişti onlara.
Ben 5 yaşındayım adım Fidan.
Anne babasız yaşamanın zor olduğunu anlamıyormuş hiç yaşamayan.
Anlıyormuş 5 yaşına 50 yıllık derdi sığdıran, fidan olamadan ağacı yaşayan.