Description
Son yıllardaki yaşamımdan geriye kalan az zamanımı yeni kitap çalışmalarıma ayırabilmek için bir köşeye çekilirdim. İçinde bulunduğumuz bu ‘yok etme sürecinde’ hiç olmazsa düşünsel alanda bir şeylerin gelecek kuşaklara kalması ne güzel olur. Çünkü “Kitaplarla uğraşanlar unutulur, kitaplar kalır” (Can Bahadır Yüce).
Allah Resulü (sav), “Hikmet, müminin yitiğidir. Nerede bulursa herkesten evvel onu almak hakkıdır.” (Tirmizi, İlim 19) buyuruyor. Kimden hikmetli hak söz görsek, değil Müslümanda, Müslüman olmayanlarda bile görsek, önce söylediği hikmetli sözünü, “Bu bana yaraşır bir sözdür, ben bunu alırım” dedim ve bu sözü aldım. Çünkü hikmet gördüm içerisinde.
Paulo Coelho, “Bütün kudsi kitaplar sürgünde yazıya dökülmüştür” der. Ben buna, yaşanılan her türlü mahrumiyet süreçlerini de ilave ediyorum. Bu düşünceden hareketle Anadolu’da, bir hapishanede, oradan buradan imbik imbik süzdüğüm, modası geçmeyen sözleri bu iki kapak arasına sığdırmaya çalıştım.
Merhum Hulusi Yahyagil’in dediği gibi, “Uhdesinden gelinemeyecek şeylerle meşgul olmaya lüzum yoktur. En kolay iş, nefsimizin ıslahı iken, ona bile muvaffak olamıyoruz” aslında. Ben de âcizane uhdesinden gelebileceğim şeylerle meşgul olmaya çalıştım bu dönemde. İşte, “İmbik İmbik Süzdüklerim” bu şekilde oluştu.
“Her çağın bir ruhu, bir dili, bir sözü var. Her çağ kendine özgü tefekkürü zorunlu kılar” (Bekir Fuat). Biz gidersek, beynimizden sadece uzaklaşmakla kalmıyoruz. Aynı zamanda gerçekte onu kaybediyoruz. Sözlerde kalan kanı, içi boş bir karton gibi rüzgârla oradan oraya savrulur durur. Bu bakımdan, herkesin hikâyesini kendinden dinlemek lazım, hem de tekrar tekrar.
Bir eser, içerdikleriyle eleştirilir ve analiz edilir, içermedikleriyle de inşallah geleceğe kapı aralayacak ışık hüzmeleri sunması ümit edilir. “Bir kitabı okuyup bitirdiğiniz zaman, bunu yazan keşke çok yakın bir arkadaşım olsaydı da canım her istediğinde onu arayıp konuşabilseydim diyorsanız, o kitap bence gerçekten iyidir” der, Jerome David Salinger.
Bir yazar kendi kelimelerini kendisi seçer. Ancak bu eserde öyle olmadı. Yazdığım her sayfanın satırlarında, ülkemin ve dünya çapında kendinden söz ettirmiş en iyi yazarlardan ödünç aldığım, hata ödünç almayı kendime bir görev bildiğim sözleri, betimleme ve düşünce kalıplarını göreceksiniz. Zira bazılarının sözleri dualar gibidir. Benimse manevi pasaportlarım gibi oldu. Onları yanıma almadan manevi hiç bir yolculuğa çıkmadım. Bunları zevkle okuyacağınızı ümit ediyorum.
Evet, herkes gider, kahveniz, kitaplarınız ve hayalleriniz kalır.
Muhabbetle…
Süleyman Çetinoğlu
Yorumlar
Henüz inceleme yok.