İBRAHİM TÜRKHAN
Adın Ali, maksat âli,
Okyanuslara Açıl’dın.
Şevkinle tohum misali,
Asrın bağrına saçıldın.
Yol bildin bu kutlu yolu,
Durulur mu, dedin coştun.
Dar gelince Anadolu,
Dünyanın derdine koştun.
“Seferde ölür küheylan,”
Dedin de, bunu gösterdin.
Bedel ister herbir destan,
“Varım” diyerek can verdin.
Ne gam, kar-kış olmuş ise,
Daim ileri atıldın.
Ülkün miras kaldı bize,
Sonsuz kervana katıldın.
Bazen taksi, bazen uçak,
Yetmedi gün, ay, yıl, zaman.
Gökler artik açtı kucak,
Rahmet etsin sana Rahman!