TUBA TOPRAK
Ey insan sen kendini ne sanırsın
Nedir bu arşa varan İblisane kibrin
Nemrut akraban mı ya da yakından mı tanırsın
Gayz koyundaki sular çek çek bitmedi.
Öfken volkanlara denk, mağman ayarsız
Olur olmadık yerde patlarsın
Aslın bir damla su, sonrası toprak
Kime bu isyankâr başkaldırışların
Üstüne zaman sağanak sağanak yağarken
Nereye bu umarsız kaçışların.
Gökyüzün mavi olsa ne yazar
Altındakileri ağlattıktan sonra
Mevsimin hep baharmış
Kime ne?
Sen kıştan haber ver.
Var mı üşüyen?
Cemre düşerken havaya, suya, toprağa.
Ayazın galebeyse körpe tomurcuğa.
Sus konuşma, kulaklara müebbet sesinle.
Kaldırma öyle başını göğe
Küçük dağları sen mi yarattın?
Nefesin bile emanetken
Ruhun can kafesinde misafirken
İkramsız, hürmetsizliğin neden?
Neden bu arsızlığın?
Belli ki çok şımardın
Çok şımartıldın
Yüzünde kalmamış astar
Tükürüğü yağmur sanırsın.
Deve kuşuna benzettim uzaktan seni
Seni ve sen gibileri
Başını soktuğun kumu
Ebed-i derya sanırsın.
Sevgi uğramaz mı senin yamaçlara?
Belli ki rüzgar okşamamış saçlarını.
Merhametle hiç hasbihal etmedin mi?
Oturup söyle karşılıklı
Vicdanla çay içmedin mi?
Soğan da mı kaçmadı hiç gözüne?
Yalandan da olsa timsah misal ağlamadın mı?
Eyy insan sen nesin?
Meleklerin secdesi mi seni kabarttı?
Cennet asa libaslara büründün.
Süründün
Bir avuç dünya şarabı için.
Sarhoşluğunu, düğün dernek mi sandın?
Kandın
Aldandın.
Yoksa şeytanla mıydı yarenliğin?
Açtığın tüm duvaklar kara
Verdiğin azap yüzgörümlüğü gariplere.
Dumanlar tüter bulut bulut başında
Gri renk mi o gökkuşağında?
Çocuksuz ülke gibi yüreğin
Ne ses var ne soluk
Haktan yana
Hakikatten yana
Hodfuruşluk kaplamış süslü cenazeni.
İnlemeleri ninni sanırsın.
Eyy insan!
Söyle bana nereye bu gidiş?
Münteha belli, mekan tanıdık
Geri dönen hiç duymadık.
Verilen mühleti mükafat mı sanırsın?
Gözyaşı dolduramadığın gözlerine “toprak”
Çatlayan rüyalar kaplar dünya denen Yalanhane’yi
Verilir bir bir, bir ipin hesabı.
Avuçlarında kurur her gün suladığın dualar
Kabule şayan mı bilinmez, el-pençe divan
Vurulur da her saniye af kapısının tokmağı
Sen cürmünü o kapının kapıcısı mı sanırsın?
Vallahi de aldandın
Billahi de aldandın
Sahi Eyy İnsanoğlu! Sen kendini ne sandın?