LİDER VE HAMBURGER

LİDER VE HAMBURGER

Ferit  CAN / HOLLANDA

Her Türk gibi ben de lider doğmuştum!

Yönetici kelimesi arkadaşlarım gibi beni de kesmiyordu. Ancak  “Lider” kelimesinin büyülü atmosferinde rahat bir soluk alabiliyordum. Gözlerini ufka dikmiş, her an arkasındaki insanlara hedef göstermeye hazır bir ruh hali ile bakıyorduk hayata.

Zaman, her şeyin ilacı olduğu gibi bizim belki de sari sayılabilecek bu hastalığımıza da derman oldu. Artık absürt lider ve karizma sendromlarına girmiyor, bazen emeklilikte neler yapacağımıza dair koyu sohbetler ediyorduk.

İnsan, arkaya dönüp bakınca, ister istemez tebessüm ediyor. Hayatın her aşamasında, her varyantında nasıl ideal ile gerçek arasında kaldığını düşünüyor.  Değil insanlara ufku göstermek, adım atarken bile tereddüt ettiğini hatırlayınca, yüzüne bir gülümseme yayılıyor.

İddialı olmak, özgüven,  zaman yönetimi,  yönetim ve iletişim gibi efsunlu kelime ve konulara gösterilen ilginin hayatın sıcak ve soğuğundan etkilene etkilene nasıl kıvama geldiğini görüyor insan.

Her isteyene akıl ve tavsiye veren bir makamdan, insanların fikirlerini alan ve soran bir insana evrilmek elbette kolay hazmedilebilecek bir durum değil. Ama hayat da böyle devam ediyor. Yoksa düşünsenize, onca liderle bu hayat nice olurdu?

Tabii bu ruh halinin tek sorumluluğunu şahsın kendisine vermek insafsızlık olur. Zira etrafta azımsanmayacak sayıda, genç insanlara vizyon veren, onlara misyon yükleyen ve lider olacağını sürekli vurgulayan insanların varlıklarını da hatırlamak zorundayız.

Sizler de hatırlayacaksınız, bir aralar kişisel gelişim kursları çok popüler bir hal almıştı. İnsanlar, dizi izler gibi beden dilinden iletişim becerilerine, özgüvenden stres yönetimine kadar her konuda kurslar alıyor sonra gelip arkadaşları üzerine boca ettikleri bilgilerini pazarlamaya çalışıyorlardı.

Ben de bu konularda hatırı sayılır derecede kurslara gitmiş birisi olduğumu itiraf etmek isterim. Hatta çok meşhur bir eğitim şirketinin ” Lider Sarmalında Vizyon ”  adında, kurs mu desem seminer mi desem bilemiyorum, bir eğitimine katılmıştım. İnsan isminden bile etkileniyor,  “Lider Sarmalında Vizyon”.

O günler çok geride kaldı tabii. Boşuna çektiğimiz onca liderlik ağrılarından sonra şimdi kimsenin fikrini almak için soru dahi sormadığı bir kıyıda bulunmak, aklıma tecrübe ile ilgili meşhur o sözü getiriyor. ‘’Tecrübe saçlarınızı kaybettikten sonra hayatın size verdiği taraktır.’’

Bu günlerde bir fast food işletmesinde, yarı zamanlı çalışırken aklıma geldi aldığım o kurs ve eğitimler. Özellikle de “Lider Sarmalında Vizyon” kursu. Sonra kendime ve çalıştığım yere baktım. Etrafımdaki insanların hakkımda ne düşüneceğini önemsemeden kendi kendime güldüm.

‘’Lider Sarmalında Vizyon’’ dedim kendi kendime…

İşin sonu hamburgercide bitmeyeydi iyiydi. ;))

PEYGAMBERLER NÖROLOJİK VEYA PSİKİYATRİK HASTA DEĞİLDİR – III

17 Ağustos 2021

TÜRK - İSLAM MİMARİSİNDE “SEKİZ” Doğan YÜCEL / Bosna Hersek

17 Ağustos 2021

Yorumlarınız

  1. “Lider Sarmalında Vizyon” olsun! Siz de yazdıklarınıza bir vizyon ve misyon sahibisiniz hocam. Hepimizin öyle tecrübeleri oldu. Ben de bazen -yazarak- ürettiğim içerikleri hangi siteler kullanıyor diye durup düşünüyorum. Sonra aramak çok vaktimi alıyor ve bırakıyorum. Acı bir şekilde gülümsüyorum makale yazma sitesinde çalışırkenki heyecanımı düşünüp.
    Bitmemiştir diye ümit ediyorum vizyonunuz iki parça ekmek arasında sıkışıp kalmaz inanıyorum.

    Cevapla

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir