Emily Yaramis
Bazı bazı kuş konar dudaklarına
Eylemsiz döngüler ülkesinden
Yüreğinin evrimleri cılız ve yorgun
Issız şehrinin sisli yangınları
Kaplamıştı dimağını derinden
Bakışın
Duyuşun
Sevişin
Kıskaçlarda can çekişiyor
Dillerin zılgıtlanıyordu
Ruhum ruhunda demlenirken
Bu mezar tutsaklığını çözemedim
Anlamsızım
Uçsuzum
Bucaksızım
Başkalaşım geçirmiş dudakların
Ve sönmüş alevsiz yangınların
İsi pası kalmış
Solgun bahçenin güllerinde
Dumura uğrayan umutlar
Kırık can parçaları
Ve hatırlı nazenin yürekler
Olmayaydı
Kalmayaydı
Sevda iklimlerinden coşup gelen
Atiye güzellikler doğuran kelamlar
Tüm bunları anlayan anlar
Bir bakış
Bir dokunuş
Dokunmadan ruhlardan okunuş
Sevmelerin en derin hazzıyla
Sükunet saraylarında taht kurmak
Varsın varlığım parlançalansın
Varsın yokluğum muştumulansın
Kimin umurunda
Kıyafetsiz kelimeler vurgunu
Seyrinde zillensin
Keyfinde çıra yaksın
Raksın en alası
Temennisi ala olanda
Sus pus ol divane gönlüm
Kelam yorgun
Ben yorgun
Kalem halimizden utansın…