İSTANBUL

BEKİR ÖZTÜRK

4 polis geldi, gecenin ikisiydi.
Önce yuvamdan kopardılar beni.
Çok kaçmak istedim, gideyim dedim, terk edeyim dedim.
Yapamadım. Seni terk etmedim İstanbul.
Usulca kızımın odasına girdim.
Tüm masumiyetiyle uyuyordu her şeyden habersizce.
Kapı aralığından veda ettim sessizce.
4 polis kopardı beni evimden, kızımdan, hayattan.

Daha önce defaatle arayan dost bildiklerim.
O gün yoktunuz hiçbiriniz.
Bir selamı bile esirgediniz.
Sonra İstanbul ihanet etti aşkımıza.
Çok sevmiştim oysa.
Önce itirafçı oldu adresimi söyledi polislere.
Sonra terk et dedi sokaklarımı.
Bir Meriç’lik bağım kalmıştı vatan denen topraklara.
Çok sevmiştim oysa seni İstanbul.
İnsanlar nankördür ama İstanbul satmaz beni dedim.
Islak kedilerin arasında bana da bir yer açar sokaklarında dedim.
Sende uydun çağın yalanına.
Koyuverdin bizi bir gece gurbet yollarına.
Bir gece 4 polisle başlayan belirsizliğe.
Yine bir gece 4 mülteci yürüdük Meriç’e.
Ahhh be İstanbul tutmasa da yerini
Bir Atina doldurur senden boşalan yeri.
Değil mi ki tüm beyaz güvercinler
Atina’dan uçmuştu özgürce öte beri.
Belki Taksim’deki Viyana Kahvecisi olmayacak
Ama sokakları sevdirmişti kendini.

Biliyor musun İstanbul
Atina’yı sana kattım da sevdim.
Uçunca Avrupa’nın ücra köşesine
Ah İstanbul fotoğraflarına baktım doya doya
Dönebilme ihtimalini sevdim Atina’ya
Dedim ya
Atina’yı sana kattım da sevdim.

Ah be İstanbul haklısın çok terk ettim seni önceleri.
Ama kısa kaçamaklardı hep döndüm geri.
Sende başka başka milliyetleri aldın koynuna.
25 milyonluk kalabalığında bi yer açamadın be İstanbul.
Saklasaydın gecelerinde
Yer açsaydın bana da sokaklarında.
Çok şiirler yazacaktım sana dair sokaklarına dair
Ama bir gece yarısı polislere verdin beni İstanbul.

40 yaş üstüne çok hayallerim vardı.
Çok hatıralar biriktirmiştim semtlerinde.
Oldu mu şimdi.
Tamam çok da masum değiliz ama sevdik seni be İstanbul.
Ben tek başıma ağladım sana
Sen ise İstanbul bir sabah ezanını çok gördün bana
Duydum biri ölmüş cesedini götürmüşler İstanbul’a
Ölüler henüz tutuklanmıyormuş oralarda.
Vasiyetimi yazdım İstanbul
Ölümümle döneceğim sana.
Bu da sana dert olsun be İstanbul
Atina’yı sana kattım da sevdim İstanbul.