İBRAHİM TÜRKHAN
Toprağın pay oldu Arabistan’a,
Katar, Emirlikler, Afganistan’a.
Afrikalısından, ta Pakistan’a,
Satıldın, ey halkım; kusura kalma!
Aslan payı Rus’ta, Suriyelide,
Hatay, Kilis derken, göz Rumeli’de.
Kim bilir bekleyen ne ileride,
Satıldın, ey halkım; kusura kalma!
Ne bunları yazan milliyetçiyim,
Ne jandarma, polis, ne de bekçiyim.
Ben aslından senden şikayetçiyim,
Satıldın, ey halkım; kusura kalma!
Sınırlar kevgirden beter delindi,
İpini koparan ülkene indi.
Semer takmaksızın üstüne bindi,
Satıldın, ey halkım; kusura kalma!
Madenlerde öldün; “çok derin” oldu,
Depremlerde öldün; “kaderin” oldu.
Seni bir hiç gören liderin oldu,
Satıldın, ey halkım; kusura kalma!
Bir paket makarna, bir torba kömür,
Bunlara peylendi bir koca ömür.
At öldü, öküz yok; şimdi eşek sür,
Satıldın, ey halkım; kusura kalma!
Meydandan meydana her gün koşturdun,
Şuur yok, idrak yok; yattın, boş durdun.
Sen açken, tokları zevkten coşturdun,
Satıldın, ey halkım; kusura kalma!
Önüne koydular seçim sandığın,
Oysa kula kulluk, geçim sandığın.
Hırsızdı, iyi bir biçim sandığın,
Satıldın, ey halkım; kusura kalma!
Bayrağın, vatanın ve de Sakarya,
Soymak için seni formül bu, var ya!
Onlar saraylarda, sen oldun parya,
Satıldın, ey halkım; kusura kalma!
“Allah” dedi kandın; “Hak” dedi kandın,
Ayet sallayanı mümindir sandın.
Boş cami yapana tümden inandın,
Satıldın, ey halkım; kusura kalma!
Paran geçmediğin köprüye gitti,
Paran binmediğin gemiye gitti.
Paran İHA, SİHA görmeye gitti,
Satıldın, ey halkım; kusura kalma!
Masum insanlara terörist dedin,
Yağmalandı malı, hakkını yedin.
İnandın yalana, hiç düşünmedin,
Satıldın, ey halkım; kusura kalma!
Parsellendi yurdun yok pahasına,
Bekle, çorba dolar belki tasına!
Ölsen, gücün yetmez mezar taşına,
Satıldın, ey halkım; kusura kalma!
Üç günlük çıkara tamah eyledin,
Doymadın, zalimi tavaf eyledin.
Mazlumun ahıyla sabah eyledin,
Satıldın, ey halkım; kusura kalma!
Bağından bahçenden bereket bitti,
Bozuldu düzenin, huzurun yitti.
Peyk olduğun seni girdaba itti,
Satıldın, ey halkım; kusura kalma!
Huzurun kayboldu, devam çileye,
Çok beklersin şimdi adalet diye.
Gitmek artık hayal şanlı maziye,
Hak ettin, ey halkım; kusura kalma!