KİMDİM BEN

KİMDİM BEN

ELİZYA ALMİNYA

köylü kızı edasıyla
alımlı
utangaç
çekingen
biraz isyankâr
aynada beliren görüntüsü
her şeyi açıklamakta idi
boğuşurken sessizlikle
kavgadayken duvarlarla
akıyorken tavan saçlarına
göğe doğru açtı
alev dolu ellerini
sözler
kilitlendi boğazına
dökülse feryada
açılacaktı belki kapı
saçılacaktı etrafa belki isyan
korktu
içindeki çocuk korktu
o an korkuyla sustu
sonsuzluğa sustu
dostun hançerine sustu
kanatan pençelere
tırnaklara sustu
acıyla kıvranırken
kaybettiği kimliğine
belirli belirsiz sorularla
çıkışlar arıyordu
“kimdim ben” dedi
kimdim
neydim
nasıl biriydim ki
kilitlendim
kendimde
suskunluğun perdesinden
hafif bir esintiyle
o an aklından geçen isimdi
sürgün
o sürgündü
toprağından sürgün
ülkesinden sürgün
çokça zamandan sürgün
sürgün vurmuş yüreğinden bile sürgün!

NEDEN

5 Nisan 2023

KAYIP DÜ-(İ)Ş(L)ERİM

5 Nisan 2023

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir