Zehra Azize / İsveç
Ne ölmekler sakladım özlemlerime.
Zulüm ekli ölümdür,
Özlemin adı bende.
Leylaklar anlatıyor her şeyi.
Leylaklar, şiirlerin altın mısrası…
Leylaklar bensizlikti bir vakitler,
Leylaklar, sensizlik şimdi.
Rengi mora boyalı,
Özlemler büyütüyorum.
Her birine sinmiş,
Leylak hazanı.
Kırlangıç telaşlarında çırpınıyor gözyaşlarım.
Sürç ü hayalimsin,
İkindi güneşimde.
Kirpiğinin gölgesi tel tel mavide.
Gökyüzüne fenerler astım rengarenk.
Nice trenler geçirdim
Kalbimin paslı raylarından.
Aşkın düştüm bitmeyen nekahatine.
Bu yaz günleri inan ölümüm olacak.
Çiçekler dökülmüş kenarına gönlümün.
Gece dolaşır,
Avare leylak kokuları.
Gözlerimden kayar bütün yıldızlar.
Gelir dudağımın kenarına,
Oturur bir buruk sızı.
Leylakların kokusunda kaybolmuş,
Şehirlerde yürüyorum.
Leylaklar bensizlikti,
Biliyorsun.
Leylaklar, sensizlik şimdi,
Bilmiyorsun.
çok güzel dugyular…