BÜYÜK RESME BAKMAK

Ferit CAN / Hollanda

Herhangi bir konu konuşulurken büyük resme bakmayı salık veren muhatabımın ne gördüğünü hep merak etmişimdir. “Acaba benim göremeyip de onun gördüğü nedir?” diye kendi kendime çok soru sormuş ve hayıflanmışımdır.

Daha sonra “Büyük resme nasıl bakılır?” sorusu epey meşgul etti beni. Bu resim bu kadar büyükse ben neden göremiyordum? Bu cümlenin detaylara takılmadan, genel mânâyı anlamayı ifade ettiğinin farkındaydım ama birisi bana bu cümleyi söylediğinde bir anda kendimi zeka seviyemi sorgularken yakalıyordum.

Cümlenin bende oluşturduğu rahatsızlık, “Acaba kendi yetersizliğimden mi kaynaklanıyor?” noktasında kilitlenince sinir katsayımın da arttığını hissediyordum. Zamanla bu cümle her ağızda bir tavsiye ve tartışma levhası haline gelmeye başladı ve benim de sabır taşım çatladı artık. Azıcık üzerine eğilsen dibi görünen sığlıktaki televizyonların kadrolu tartışmacıları bu cümleyi iyice sündürdüler. Sonra film koptu. Sokaktaki insanlar bile büyük resme bakmayı tavsiye ediyorlardı ve ben gergin gergin dolaşıyordum etrafta.

Yıllar önceydi arkadaşlar arasında şimdi hatırlayamadığım bir konuyu tartışıyorduk. Ben fikirlerimi söylediğimde arkadaşlarımdan birisi, bana büyük resme bakmamı tavsiye edince benim tüm sinirlerim boşaldı:  ’’Ben göremiyorum, sen bir anlatsana şu büyük resimde ne varmış.’’ diye çıkıştım. Arkadaşımın epey üstüne gittim şu meşhur büyük resmi bana göstersin veya anlatsın diye. Maalesef aldığım cevap büyük resmi görmeme yetmediği gibi kırdığım bir kalp de tuzu biberi oldu… Arkadaşım bana “O kadar kitap okuyorsun, büyük resmi göremiyorsan ben ne yapayım.” dedi ve çıktı işin içinden. Yine ben ve büyük resim baş başa kaldık ama ben yine onu göremiyordum.

Ve’lhasıl bu büyük resme bakma konusunda hala eksikliklerim var. İşin doğrusu  onu gündemimden çıkarınca biraz rahatladım. “Büyük resme bak!” Bu sözü duyduğumda sinir ve kriz nöbetlerini andıran bir gerginlik yaşasam da artık kısa sürüyor. Başımı sağa sola çeviriyor, bir estağfurullah çekiyor ve yoluma devam ediyorum.

Yazının konusuna bakınca siz hala benim o cümlede takılı kaldığımı zannedebilirsiniz. Belki de haklısınız. Ne ki bu büyük resme bakma işi de kolay bir şey olmasa gerek. Benim durum hala vahim zira küçük resimlerden bir türlü kafamı kaldırıp da o büyük resme bakamıyorum.