FERİT CAN / HOLLANDA
Kaderin yaşattığı mutsuzlukların yanı sıra bize armağan ettiği güzellikleri de görmezden gelemeyiz. Benim için en büyük armağan tanıdığım güzel insanlar ve edindiğim dostluklar olmuştur diyebilirim rahatlıkla. Dostlar ve arkadaşlar bir kader tasarısı gibi gelir bana. Nerede durduğunuzu, zamanınızı kimlerle paylaştığınızı, hayat dilimlerini nasıl bir atmosferde geçirdiğinize dair bir kader tasarısı…
Yitirdiklerimde kazandıklarım arasında da tanıdığım insanlar ve dostlarım var benim. Bunlardan birisi de bir mülteci kampının altı kişilik odasında on yedi aydır beraber kaldığım dostum Murat Bey. Belki birkaç hafta sonra ayrılacağız. Belki artık 24 saati beraber paylaşamayacağız ama benim gönlümde her zaman en mutena bir yerde o ve onun dostluğu hep kalacak. Ömrümün mülteci kampı durağında, gençlik yazının yerini bıraktığı mevsimde, yalnızlığın koyu gölgesi üstüme vururken tanıdım onu.
Yağmurun sesini, kışın soğuğunu, yazın güneşini on yedi ay boyunca onunla paylaştık. Her gün akşam yemeğini almak için beraber sıraya girdik. Kahvaltımızı beraber hazırladık. Sıkıntılarımızı, neşelerimizi anlattık birbirimize. Az da olsa beraber güldük. Canımızı sıkan onca şeye rağmen sabır tavsiye ettik birbirimize.
Murat Bey, tanıdığım nadir fedakâr ve sorumluluk sahibi insanlardan. Ortada kalmış herhangi bir işi hemen vazife edinenlerden. Yüke parmak ucu ile dokunanlardan değil, tüm omzuyla altına girenlerden. Çevresindeki insanlara illaki bir yardımı dokunanlardan. Bir de elde yetenek olunca, darda kalanların, yardıma ihtiyaç duyanların aklına ilk gelen insanlardan. Bisiklet tamirinden, elektrik işlerine, saç tıraşından boya badanaya, laminat parke işlerinden leziz ve özel yemekler yapmaya kadar maharetli elleriyle insanların gönlüne dokunan bir insan.
Benim gönlüme de dokundu bu güzel insan. Kendisinden gül kadar incinmedim on yedi aydır. Şimdi ayrılık zamanı yaklaşıyor. Dostumdan ayrılıyorum. On yedi ay neredeyse ikiz gibi beraber geçirdiğimiz saatler yerini farklı şehirlere, mekânlara bırakacak.
Gül gibi bir insandır Murat Bey, iri gözlerindeki mücevher sandığı ışıltısını ve güzelliğini hep hatırlayacağım. Kaderin bir armağanı olarak kalbimde hep özel bir yeri olacak Murat Beyin.
Teşekkür ederim Murat Bey, hakkınızı helal ediniz. Benim sizinle tanıştıran Yüce Yaratıcıya da hamd ederim…
“Dosta Veda” olsa da yazınızın başlığı aslında “Dosta Vefa” sahibi olduğunuzu görüyoruz. Bu dünyada yine ve ebedi alemde de Murat Bey dostunuzla buluşmanız dileğimle…