İbrahim KUZİ / Almanya
Kabil olmaktan korkan, Habil olup gürleyen,
Koşturan gece gündüz, Allah için terleyen,
Yangın bacayı sarmış, bize ne ki? demeyen,
Siz benim ablalarım, benim ağabeylerim.
Ayak takımı deyip, istihza edilenler,
Yurdundan yuvasından gurbete sürülenler,
Nuh’la birlikte olup, gemisine binenler
Siz benim ablalarım, benim ağabeylerim.
Siz sarayda Asiye Musaları kollayan,
Birer Yuşa namzedi yanından ayrılmayan,
Davasını, dostunu dünya için satmayan,
Siz benim ablalarım, benim ağabeylerim.
Her şeyini vakfetmiş Harunlardan oldunuz.
Putlaştırıp serveti Karunlar olmadınız.
Ballar balını bulduk, deyip kurban oldunuz.
Siz benim ablalarım, benim ağabeylerim.
On bir buçuk insan ile Mesih’e varız, diyen,
Sonu ölüm olsa da yollarından dönmeyen,
Hazreti Meryem gibi çileyi göğüsleyen,
Siz benim ablalarım, benim ağabeylerim.
İşkence tezgâhında Bilal-i Habeşlerim,
Ammar bin Yasirlerim, Habbab bin Eretlerim,
Şehid olan Yasir’im, şehid Sümeyyelerim,
Siz benim ablalarım, benim ağabeylerim.
Can ve mal yarışında her zaman önde olan,
Ganimet mevsiminde ortalıktan kaybolan,
Ebubekirlersiniz sararmayan, solmayan,
Siz benim ablalarım, benim ağabeylerim.
Kervanları yüküyle veren Abdurrahmanlar,
Resulullah ne derse emir sayan Osmanlar,
İlimde Alilerim, adalette Faruklar,
Siz benim ablalarım, benim ağabeylerim.
Uhud’u göğüsleyen Sümeyralarımsınız.
Göz nuru Halid’imiz, Hamzalarımızsınız.
İftihar ettiğimiz temiz kaynağımsınız.
Siz benim ablalarım, benim ağabeylerim.
Sizler Hasan, Hüseyin, sizler Fatıma’sınız.
O varsa varım, diyen Enes ibni Nadr’sınız.
Zeynelabidin gibi yardıma koşarsınız.
Siz benim ablalarım, benim ağabeylerim.
Sizler erken uyanan birer Hatice’siniz.
Sevgiliye “Her şeyim senindir.” Diyensiniz.
Şehadet kovalayan Ebu Akillersiniz.
Siz benim ablalarım, benim ağabeylerim.
Hizmet mevsimi koşan, ücret dense kaybolan,
Elsizlere el olan, yolsuzlara yol olan,
Her mevsim meyve veren, ne sararan ne solan,
Siz benim ablalarım, benim ağabeylerim.
Çölleri gülistana döndürmeye azmetmiş,
Aç olanı doyurmuş, çıplakları giydirmiş,
Herkese el uzatmış, kardeş olalım, demiş,
Siz benim ablalarım, benim ağabeylerim.
Gözleri uyku bilmez, sırtı yatağa hasret,
Serapa ızdıraptır, baştan aşağıya dert,
Rahatı unutmuştur, payına düşer külfet,
Siz benim ablalarım, benim ağabeylerim.
Her yana tohum eken, gözyaşıyla sulayan,
Kine nefrete düşman, sevgiyi mayalayan,
Kendini insanların en günahkârı sayan,
Siz benim ablalarım, benim ağabeylerim.
Şefkati semalardan çekip yere indiren,
Asırlık acıları, sancıları dindiren,
Dünyanın her yerinde yangınları söndüren,
Siz benim ablalarım, benim ağabeylerim.
Yorulmayı bilmezler, koşarlar ölesiye.
Minnet borçları yoktur Haktan başka kimseye.
Giderken dikili taş bırakmazlar geriye.
Siz benim ablalarım, benim ağabeylerim.
Almayı düşünmezler, vermektir muratları.
Gönüllere taliptir, yok katları yatları.
Sular kadar berraktır, sadedir hayatları.
Siz benim ablalarım, benim ağabeylerim.
Dünyayı ahireti aydınlatan güneşler,
Çantası ellerinde diyar diyar gezerle,
Gittikleri her yeri çiçeklerle süslerler,
Siz benim ablalarım, benim ağabeylerim.
Hep en önde koşanlar, koşmaya çağıranlar,
Rahmet bulutu olup üstümüze yağanlar,
Gecelerin bağrından gündüze yol vuranlar,
Siz benim ablalarım, benim ağabeylerim.
Siz benim gülenlerim, benim ağlayanlarım,
Siz benim koşanlarım, benim koşturanlarım,
Siz benim coşanlarım, benim coşturanlarım,
Siz benim ablalarım, benim ağabeylerim