Süleyman ÇETİNOĞLU
Damarlarında asalet kanı taşıyanlar bilir onuru, erdemi
Zaman gelir alır intikamını… Neşe sızdırsın çayın demi,
Çekeyim gardiyan hışmından yıpranan mavili perdemi
Sen sırdaş ol, ben yoldaş, yazalım tahta döşeli ranzam.
Kaynaştık on sekiz kardeş nur boğumlanmış mekânda
Karabulut ruhlu, bozuk fıtratlı yaratıklarsa diğer yanda
Birbirimizi düz ovaların, yüksek dağların ayırdığı anda
Bu sevda bitmez, duysun güruhlar tahta döşeli ranzam.
Küçük huzursuzluklar, dar mekâna huzursuzluk verince,
Üstüne bir de görülmedik sakatlıklar bu ortamı gerince
Bir duygu seli doğar kendi kendince, ansızın, ince ince
Yaşlar dökülür göz perdelerimden tahta döşeli ranzam.
Geceler ıslık ıslık, dua dua, hece hece her sesin katıldığı
Daracık, sıcacık yuvadan, sınırların ve sinirlerin atıldığı
Hayallerin münasip nezaketle kader havuzunda satıldığı
Araf’ta bir yerlerde mekândır burası tahta döşeli ranzam.
Benimmiş havalinin atları, otları; köşklerim, kasırlarım (!)
Alnımın ter damlalarıyla noktaladığım durakta, nasırlarım.
Sepetler dolusu şiirlerim kaldı ve bilmen gereken sırlarım.
Üşütücü esen yellere maruz kaldın, tahta döşeli ranzam.
Baştanbaşa asalet ve necabet destanı yazılmış, pek yakın
Tarihin ve talihin en garip zulmüne sen de bir tavır takın!
Soluklar sırdaş olur bir solukluk ömürde, unutma sakın!
Gelir de Kudret eli dokunur bir gün, tahta döşeli ranzam.
23.02.2019