YÂ RABBÎ!

Süleyman ÇETİNOĞLU

Hunhar bir soykırımın tam ortasındayız. Bu bize ilahî bir talim
Beşiğine yatamadan mahpushaneye yatırıyor bebekleri zalim.
İftira attığınız o insanlarla nasıl helalleşeceksiniz safdil ahalim?
Eller, diller, iller günahkâr. Hızlana, hicrana uğratma Yâ Rabbî!

Ne çok tutmuşum kendimi, kaçıp durmuşum habire rahmetten.
Naralar, depresyon diplerinde gezinen sümsüklü muhalefetten
Gezinir gibi uyuyorum ama uyanığım bu aralar, bizimki adetten
Beyaz meleklerden aldık hissemizi yaban ele atma Yâ Rabbî!

Bağışıklık kazanmışız mikrop misali, ruhlarımızda apse döşeli!
Oturur kalkarız hep Hakk ile geceleriz pandemik hapse düşeli!
Sık sık kıble değiştirenlere uymuşsak ta bazen endişeli endişeli
Okuduk, okuduk, biraz da yazdık, hepsi derme çatma Yâ Rabbî!

Zalim kazıya girişmiş ruhumuzun diplerine doğru üst perdeden.
Edepsizlik, peşin hükümlülüktü ruhumuzdaki zırhları pert eden
Yolcunun kulluk şuurundan ayrılmamasıdır asıl olan, dededen.
Bizi akılları duygulara esir saf insanların içine katma Yâ Rabbî!

Baktım, hayli zaman oldu kanatlarım kırılalı, kederim, melâlim
Dilsiz şeytan kesilmişler kay-ı makam, kanaat önderi, nice âlim
Bunca alçakların karşısına çıkmadı bir tane namuslu sağ salim
Sade ‘ensarlık’ yapmışlar derdi anam, Ayşe, Fatma Yâ Rabbî!

Analar birer insandı, bizler de insanoğlu. Üzdüler anneanneleri
Gidip geliyorum sanki o anlara, küfre endekslemişler anâneleri
Sürülerle kuşatılmış sağım, solum her biri geveler bu teraneleri
Ağlayacak göz, yanacak köz tükendi. Daha uzatma Yâ Rabbî!

Bugünün sahte hesaplarından arındır güzergâh emniyetimizi!
Baharın yağmurları gibi vicdanımızda hissettiğimiz niyetimizi.
Karakuşi kadılarla, kanguru mahkemelerde ödedik diyetimizi.
Soğuk ölüm öncesi, bu tabutu daha pahalıya satma Yâ Rabbî!