GÖDENE

Süleyman Çetinoğlu

.

.

Geçmişimin izlerini ararken o fecirlerin takvim yapraklarında, 

Bütün kırık yanlarımı toplardım heybeme, dere kenarlarında.

Bizim akıbetimizdi dönüp baktığımız yerde şekil alan Gödene.

Oyuk oyuk mana, muhteva iz bıraktı kalbimin akyuvarlarında.

.

Düşünür, dolaşır, ümit ederdim şu griliklerinde kümbetlerinin,

Ötesine geçemediğim, gerisinde bırakamadığım mabetlerinin.

Baykuşlar tünemiş çınarlarına gönül yorgunluğunda Gödene!

Duvarın dibine çökmüş içindeki polyanna balıkçı sepetlerinin.

.

Tutkularıma pranga vuramıyorum o hüznümün diliyle abidene.

Dizelerimin kursaklara mahkûm olduğu anda dua eden edene.

Yaşamımdan o eksilen günleri sayıyorum her geçen günümde,

Sosyal ve etik ölçütlerden bihaber kaldı dimağlarımız Gödene!

.

Salasını, tüm cilasını bırakıp meşe dallarının salıncaklarında.

Mevla’m, ‘kırık kalp sendromu’ bırakmış yaylanın pınarlarında.

Suskunluk orucumu bozabilir miyim acaba bir anlık Gödene?

Kimi elenirken, kimi kümelenirken Beştepe’nin hamaklarında.

.

Gitmekle kalmak arasındaki incecik çizgide yazarım Gödene;

Sessizce üşengeç bir ruhla, kırık bir yürekle, dingin asudene.

Kâr anlıktı o günün hayalleri, hep karanlık bugünün haberleri

Dışarıda uysal kediler, kükreyen aslan oldu içerideki Sude’ne.

.

Tiranlık herkese, meğer her kesime, bir yitene, bir de gidene.

Şeref yoksunlarının paspas ettiği o üstenci dille diden didene!

Yobaz tahtasına çevrilmiş dinî argümanlar, kültürel kodlarımız,

Bekleme Züleyha’ya yakışır, gelme Yusuf kalabilene Gödene!

.

Yürümeyi demir ranzalar arasında öğrenen bebenden dedene,

Âdemiz hepimiz nihayetinde, tutsak alındı irademiz bir nedene.

Sevdiğine şiir olurken ancak insan, başkasına sadece hikâye.

Günler tükendi, ünler tükendi, her secde müjde olsun bedene.

.

Aşmışız hep sınırlarını içimize atmanın, bu ki yüz akımız olsun.

O devrin kamplarından hissimizde, yargınımızda yakımız olsun.

Tekrar tekrar ziyaret yapalım, birer dua edelim eski hislerimize,

Bu ne imalı desin kimi, kimisi bu miri malı desin takı’mız olsun!

05.07.2022

.

(*) Bu şiir 1980’li yıllarda kamp yeri olarak hizmet veren bir beldeye (Gödene) yıllar sonra yapmış olduğum bir ziyaretin neticesinde ruh dünyamda hissettiğim duyguların dizelere yansımasıdır.